کل قضیه این است:ما ۷۵۴ اثر باستانی ثبت شده در یونسکو از کشورهای مختلف جهان داریم که ۵ تای آن مربوط به ایران میشود.در ۲ سال اخیر دو مورد از این ۵ مورد هم چنان مورد تهدید قرار گرفته که تا آستانهی خط خوردن از آثار ملی یونسکو هم پیش رفته است.
اولی میدان نقشجهاناصفهان بود و این دیگری هم مجموعهی تاریخی پاسارگاد و مقبرهی کوروش کبیر.
اولین بار خبر را یک ماه پیش بواسطهی sms دریافت کردم ـ باور نکردم ـ مگر ممکن بود با آبگیری یک سد مجموعهای با این عظمت را به زیر آب بفرستند؟ هرچند خاطرهی زیر آب بردن بخشی از آثار باستانی بواسطهی آبگیری سد کارون۳ ته دلم را خالی میکرد.رییس وقت سازمان گردشگری و میراث فرهنگی هم گفته بود:«نمیتوان سدسازی را که لازمهی تمدن امروز و فردای ایران است فدای حفظ آثار تاریخی کرد.»
خبر وقتی بیشتر آزار دهنده شد که گاردین و یونسکو هم گزارشی از این فاجعه منتشر کردند.
حسین مرعشی هم در اقدام نابغهوار دیگری گفت:«میراث فرهنگی از ابتدا هم مخالفتی با احداث سد سیوند نداشته و از آبگیری آن هم جلوگیری نخواهد کرد.»
ظاهرن قرار است که این سد در دیماه ۱۳۸۴ آبگیری شود و ما شاهد نابودی پاسارگاد باشیم.
چهقدر جای NGO های غیر فرمایشی خالی است.
چند روز پیشهم ـ مریم رخشانیکوچصفهانی ـ مسول دفتر فنی مجموعهی فرهنگی پاسارگاد و یکی از کسانی که نقش زیادی در ثبت نام پاسارگاد در یونسکو را داشت و در حال حاضر مشغول پژوهش در آن منطقه بود از دامنهی کوه به پایین پرت شد.
چشمانداز آینده هم متاسفانه خوب نیست.رییس جمهور مهرورز! گفته که نباید از آثار تاریخی انتظار کسب درآمد را داشت.کیست که نداندجایی که جریان پول و درآمد زایی نباشد مورد توجه دولتمردان هم نخواهد بود.
از من میشنوید در دیماه سری به پاسارگاد بزنید.جزو آخرین نفراتی خواهید بود به بخشی مهم از تمدن بشری مینگرید....و شاید بتوان تصاویری از این تراژدی تهیه کرد.
تعجب نکنید....این شمارهی همراه من نیست....شمارهی همراه وزیر جهادوکشاورزی است که در بخشهای مختلف خبری تلویزیون توسط خودش هم اعلام شده است!
امیدم به وزرای اقتصادی کابینه بود که چندان تازهبه دوران رسیده نیستند و از هماهنگی نسبی برخورداراند / امید به اینکه قرار نیست شعارهای پوچ و عوامگرایانهی اقتصادی احمدینژاد تحقق یابند.
یکی از همینهایی که بهدلیل مجری طرحخودکفایی گندم و فعالیت در وزارت جهادوکشاورزی رویش حساب میکردیم به تلویزیون آمد و در حالی که سعی داشت خود را متفاوت جلوه دهد فعالیتاش را با ارایه دادن برنامهی زمانی در مورد زمان خودکفایی از هرکدام از محصولات کشاورزی بیان کرد و سپس شمارهی همراهاش را در اختیار عموم قرار داد.
در مورد تعیین تاریخ برای هم خودکفایی چند نکتهی جالب به نظرم میرسد:
۱-اصلن خودکفایی در همه چیز طرز تفکری انقلابی و مربوط به ۳۰ سال پیش است و ما را یاد دوران نهشرقی.نه غربی.جمهوریاسلامی میاندازد.انگار که آقای وزیر هنوز به اندازهی من عامی هم از اصول تجارت جهانی و تعامل دو طرفه به دنیا و لزوم رسیدن به تراز مثبت در این تعادل بیبهرهاند.
۲-فرض دوم که بیشتر به حالات روحی و شیوهی مصاحبهی آقای وزیر میمانست این بود که سالها علاقه داشتهاند وزیر شوند.و زیاد دیدهایم که این تیپ آدمها چه ضعف شخصیتی دارند و چقدر نیاز به توجه دارند .در اینحالت باید خدا را شکر کنیم که آقای وزیر برای نشان دادن اینکه مردمی هستند نشانی خانهشان را ندادهاند.
۳-فرض میکنیم وعدههای آقای وزیر تحقق پذیر باشند....اگر به همین راحتی میشود ظرف کمتر از یکسال به خودکفایی در محصول جو رسید پس در این سالها چرا این اتفاق نیفتاده است؟آن هم برای کسی که جزو مدیران ارشد این وزارتخانه در طول این سالها بوده است؟چرا صدایشان در نیامده و در این سالها در وزارتخانهی مطبوع ایشان چه میگذشتهاست؟
خدا رحم کند!
*******************************************
» وبلاگ مجتبیسمیعینژاد که این روزها به جرم نگارش در آن تحت پیگرد است.
» جنون!
» ایرانما:روزنامهای جذاب و خواندنی